Denicolai & Provoost
Met hun speelse kijk op een context proberen Denicolai & Provoost de sociale, economische en politieke realiteit die samenwerkingsprojecten vaak meebrengen bloot te leggen.
Bad translations are cheaper, 2008
(Slechte vertalingen zijn goedkoper)
5 tafels, stoelen, wekkers en puzzels. Courtesy: LMNO, DENICOLAI & PROVOOST
Bad translations are cheaper bestaat uit vijf gezeefdrukte puzzeldozen.[1] Ze nodigt bezoekers uit om de puzzels te leggen, maar zonder te weten welke afbeelding er tevoorschijn zal komen. Ze moeten zich hiervoor baseren op de Nederlandse omschrijving en de vertaling daarvan in vier andere talen (vervormd door de automatische vertaalsoftware Babel Fish) die in de dozen staan. Het zijn vertalingen naar de andere landstalen (Frans en Duits) en naar het Arabisch en Italiaans (de twee meest gesproken talen in België).
De afbeelding van de puzzel komt van een artistiek integratieproject[2] voor de uitbreiding van kunstcentrum Netwerk in Aalst (België). Denicolai & Provoost speelden met de gebruikelijke uitdagingen van dit soort van parcours en creëerden geen kunstwerk maar een performance (Integratie). Die werd opgevoerd tijdens de inhuldiging van het gebouw door de burgemeester van Aalst, die de eerste steen in de Dender gooide, vlak voor het centrum. De foto die Vincent Meessen daarvan maakte, werd gebruikt als afbeelding voor de vijf puzzels.
Met de performance Integratie en de installatie Bad translations are cheaper krijgt het begrip integratie een heel nieuwe betekenis. Zo stellen Denicolai & Provoost de sociale hiërarchie en die van de kunst aan de orde, net als integratie (bijv. artistiek, migratie of sociaal), de waarde van een beeld, de valorisatie van de creatie en knowhow, en de relatie met verschillen en de ander, die waarschijnlijk de kern van hun werk vormt.
[1] In deze kamer zijn drie dozen te zien.
[2] Bij de bouw of renovatie van een overheidsgebouw is het verplicht om 1% van het totale budget te besteden aan de integratie van een artistiek project.
