Lucile Bertrand

LUCILE BERTRAND (Frankrijk, 1960) is een multidisciplinair kunstenares (grafische creaties, beeldhouwwerken, video’s, installaties, …) die onmogelijk in een categorie is onder te brengen. Ze leefde zes jaar in New York en woont en werkt sinds 2001 in Brussel. Ze exposeert regelmatig in Europa, de Verenigde Staten en Azië.

Lucile Bertrand brengt een dicht en rijk oeuvre voort, zowel conceptueel als formeel. Inspiratie haalt ze uit de literatuur en de filosofie. De begrippen spoor, herinnering, breekbaarheid en vergankelijkheid zijn enkele van de hoofdthema’s.

Voor de kunstenares stond de wolk lange tijd voor het idee van ademhaling, bewegingsvrijheid en circulatie, en dus van mogelijkheid. Maar steeds vaker zijn wolken voor haar ook een symbool van de klimaatverandering die het ecologisch evenwicht bedreigt en de ongelijkheden en onrechtvaardigheden in de wereld nog verder dreigt te versterken.

 

In haar werk Temps suspendu (Opgeschorte tijd) zweeft een bol van witte pluimen met vage contouren als een wolk in een fijne, kubusvormige structuur, een omsloten wereld in een anders toch open ruimte. Deze bol, die de illusie wekt gewichtloos te zijn, lijkt klaar om weg te vliegen (of te vallen) maar wordt op zijn weg tegengehouden, gevangen in zijn doorzichtige kooi.

 

Het werk van Lucile Bertrand zweeft tussen lichtheid en gewicht, tussen vlucht en val. Het suggereert de immaterialiteit van elementen zoals wind en wolken, en toont de dualiteit der dingen. Ze gebruikt bij voorkeur ‘arme’ materialen zoals pluimen, gips, stof, textiel, haar of gevonden voorwerpen. De organische materialen worden vaak geënsceneerd om de indruk van kwetsbaarheid te wekken.

 

Dit werk kan ons eraan herinneren hoe onze wereld, ondanks al haar schoonheid en mysterie, overleeft in een instabiel evenwicht, net zoals onze kennis en zekerheden instabiel en kwetsbaar zijn. Temps suspendu (Opgeschorte tijd) is een uitnodiging om te vertragen en te dromen.

Website

Expositions