Lucile Bertrand
Geboren in 1960 in Frankrijk. Woont en werkt in Brussel.
Woorden zijn niet neutraal. Ze kunnen zowel positieve als negatieve vooroordelen in zich dragen. De lading van sommige woorden kan ook variëren en veranderen in de loop der tijd, door opeenvolgende verschuivingen of onder druk van politieke of andere gebeurtenissen. In LTI, de Taal van het Derde Rijk belicht Victor Klemperer de dwaling van woorden, en dus van cultuur, tijdens het naziregime.
Wie voor Question de perspective staat, realiseert zich hoezeer taal over verplaatsingen verschillende voorstellingen oproept, afhankelijk van ons vertrekpunt maar vooral ook van de plaats waar we spreken. Woorden en uitdrukkingen worden in omgekeerde richting uitgewisseld via het detail van een gespiegeld satellietbeeld, dat eveneens is omgedraaid: ‘Expats’ kruisen er ‘Gastarbeiders’ (Travailleurs immigrés) terwijl ‘Au pairs’ (Filles au pair) het ‘Huispersoneel’ (Employées de maison) tegenkomen … Sommige woorden zullen pas van hun negatieve bijklank worden ontdaan als er meer rekening wordt gehouden met de mensen die zij vertegenwoordigen.
In de reeks perpetratio zijn er zelfs geen woorden over om het onuitsprekelijke te zeggen. In de loop van vijftien sequenties zien we gekleurde stippen op en naast een ogenschijnlijk licht en vrolijk beeld. Met hun chromatische veranderingen en verschuivingen op het beeld, dat ook geleidelijk donkerder wordt, drukken deze stippen op zich verschillende toestanden en emoties uit, van vreugde tot angst, van dreiging tot agressie en alles wat daaruit voortvloeit, terwijl ze ook verschillende mogelijke interpretaties bieden van zowel elke sequentie als hun geheel. Het beeld verdwijnt geleidelijk. Wat uiteindelijk nog zichtbaar is, zijn de sporen van een misdaad die heeft plaatsgevonden maar nooit is benoemd.
Tekst en commissariaat van de tentoonstelling “In enkele woorden…”: Lucile Bertrand
