Pierre Buraglio
Geboren in 1939 in Frankrijk. Woont en werkt in Maisons-Alfort, Frankrijk.
Op een sterk uitvergrote maandpagina van een agenda – Memento épigraphe, WHAT’S NEW – heeft Pierre Buraglio zijn afspraken en notities in het zwart geschrapt en doorgehaald. In het midden staat nu alleen nog een grote WHAT’S NEW in het blauw, zoals die geheugensteuntjes die iedereen in zijn notitieboekje onderstreept en omcirkelt, omdat er nog iets moet gebeuren dat we zeker niet mogen vergeten. Alleen al met die vraag kunnen we ons afvragen welke betekenis wordt gegeven aan de opeenvolging en opeenstapeling van onze handelingen en gebaren in de loop van een dag. We kunnen ons ook verwonderen over de terugkeer van gebeurtenissen waarvan we dachten dat die achterhaald en door de geschiedenis vergeten waren.
Op teerpapier zijn briefkaarten die in 1914-1915 werden verstuurd uit Kameroen en Congo, toen onder koloniaal bewind, donker gemaakt. In het midden stempelde Pierre Buraglio een gigantische, rode 4 AOÛT. In de nacht van 4 augustus 1789 werden de privileges en feodale rechten in Frankrijk afgeschaft. Op dat moment had het land slavenkolonies waarvan de leiders verhinderden dat de bijzondere status door de Revolutie werd aangevochten, wat leidde tot opstanden die op hun beurt uitmondden in bloedige repressie. Het Franse Rijk hield het daar niet bij, want Kameroen en een deel van Congo werden toegevoegd aan zijn koloniën …
Via wat hij zijn ‘caviardages’ (of overdrukkingen) noemt, wijst Pierre Buraglio op de vergetelheden in de geschiedenis, die de interpretatie ervan veranderen en niet mogen worden genegeerd. En hoewel de resterende beelden die van hun overdrukking zijn, is de kunstenaar toch niet discreet: net als in WHAT’S NEW kun je de stempels die in het midden worden gezet bijna horen.
Tekst: Lucile Betrand
