Sylvie Eyberg
Geboren in 1963 in België. Woont en werkt in Brussel.
Sylvie Eyberg heeft een bijzondere genegenheid voor het werk van Virginia Woolf. Het speelt al vele jaren een bijzondere rol in haar leven. Het mag dan ook niet verbazen dat we op de drie dubbelzijdig gedrukte en opengevouwen blaadjes van haar uitgave the she reproducties tegenkomen van vijf pagina’s uit Engelse uitgaven van de novelles The String Quartet en Blue and Green en uit de roman The Years van Woolf, net als de reproducties van de overeenkomstige pagina’s in de Franse uitgaven. De kunstenares vergeleek vervolgens twee originele teksten met hun vertaling. Van de novelles behield ze enkel de lidwoorden the in het Engels en le, la, les in het Frans, precies zoals ze in de uitgaven voorkomen. Van de roman bewaarde ze enkel de voornaamwoorden she in het Engels en elle in het Frans. Daarnaast nam zij twee eerder in heliogravure uitgevoerde werken (te zien op de eerste verdieping), waarvoor ze het beeld van een soundstage had uitgesneden en enkele tekstfragmenten uit een oud nummer van Cinéma pratique had bewaard. Die bewerkte ze vervolgens in verschillende tinten grijs en zwart die ze daarna in spiegelbeeld plaatste.
Sylvie Eyberg creëert niet alleen een droste-effect van het boek en de tekst, ze laat ook teksten en beelden van teksten elkaar in alle betekenissen van het woord weerspiegelen.
Sylvie Eyberg werkt op de manier van een filmmonteur. Uit gedateerde tijdschriften selecteert ze vaak geziene beelden die ze met de grootste precisie een nieuwe vorm geeft. De tekst ondergaat dezelfde bewerking: de kunstenares bewaart slechts enkele flarden en voegt die samen tot nieuwe zinnen. De woorden of fragmenten zitten soms in het beeld of blijven erbuiten. Hoe dan ook is wit in elk van de werken belangrijk. Beeld en woorden verwijzen naar elkaar, wat een heen-en-weer beweging van de blik uitlokt. Ze houden ons op de rand van een raadsel, op de rand van het verlangen. En net als in de bioscoop speelt er zich ook in de pauze en naast het scherm iets af.
Voor to script (1, 2, 3) kunnen we niet anders dan denken aan Virginia Woolfs laatste boek, Between the Acts, waarin op een zomerdag in 1939 personages een voorstelling bijwonen waarin de acteurs een toneelstuk over het einde van een historische periode bekijken. Achter de schermen speelt zich ook een drama af tussen de personages, die zelf met het einde van een tijdperk worden geconfronteerd. Het gaat hier om enscenering, maar ook bijna cinema, zoals in ‘cinema maken’.
Tekst: Lucile Bertrand
